De eerste dagen.

Geen idee hoe ik moet beginnen, er is in deze eerste 2 dagen al zo veel gebeurt!
Laat ik eerlijk zijn, ik heb vandaag op mijn kamertje toch wel even een potje zitten huilen. Waarom?
Ik denk dat ik Nederland, en dan vooral mijn familie, even heel erg miste..
Toch zijn mijn tranen al snel weer gedroogd en zie ik eigenlijk alleen nog maar hoe leuk het hier is!
Ik zal eerst even wat over de laatste dagen vertellen!

We zijn vrijdagavond rond ongeveer half 10 van het vliegveld in Managua weg gereden, het was toen serieus noodweer!
Enorme onweer, keiharde regen en toen we even bij een benzinestation wat drinken gingen halen viel de stroom er ineens uit.. maar goed dat is allemaal redelijk normaal hier. Aangezien het nu regenseizoen is.
Toen we onderweg waren naar Leon, wat ongeveer 2 uurtjes rijden was ben ik lekker in slaap gevallen tot we wakker werden gemaakt omdat we in Leon aangekomen waren.
Iedereen zou bij hun gastgezin afgezet worden en al snel waren we bij het eerste huis, bleek dat ik daar woon!
Toen ik binnen kwam was het best een beetje ongemakkelijk, maar gelukkig spreken twee mensen (familieleden denk ik) hier heel goed engels en werd het daardoor al snel wat makkelijker.
Ik kreeg een rondleiding door het huis, die trouwens veel groter is dan dat ie lijkt, en mijn koffers werden naar mijn kamertje gebracht.
Ik wou ze zelf tillen maar er werd gelijk heel hard geroepen dat ik ze moest laten staan en dat ze gebracht werden!
Toen wou ik mijn koffer gaan uitpakken, maar de band met cijferslot die ze er op schiphol omheen hebben gedaan wou met geen mogelijkheid open!
Ik werd er helemaal gefrustreerd en verdrietig van dus ik ben maar met lenzen in en make up op gaan slapen, want ik was echt vreselijk moe!
Het was ondertussen al half 12 en in Nederland was het alweer ochtend..
Om half 1 werd ik wakker, toen was het echt enorm aan het onweren, om half 2 werd ik weer wakker, nog meer onweer, om half 3 werd ik weeeer wakker door een huilend kind, om half 4 weer maar waardoor ik wakker werd ben ik nog steeds niet achter, om half 5 werd ik wakker door iemand die door de gangen (waar trouwens geen dak boven zit) aan het sloffen was en toen ik om half 6 weer wakker werd ben ik maar weer gaan worstelen met mijn koffer en het cijferslot.
Ik had werkelijk alles geprobeerd toen ik het maar opgegeven heb en opzoek ben gegaan naar eens schaar om de band door te knippen. (sorry mam, van die 20 euro..)
Toch ben ik slim genoeg om hem zo door te knippen dat hem weer vast kan naaien voor de terug weg! haha.
Nou ja, toen ben ik me maar gaan douchen onder het kraantje in de douche, die er als een van de weinige dingen hier niet erg hygiënisch uit ziet. (dus ik heb maar mooi mijn sokken aangehouden)
Bleek dat ik geluk heb gehad, want nog geen vijf minuten later was al het water in Leon op.

Na het ontbijt heb ik mijn "moeder" en "broertje" de kadootjes gegeven, ze waren er serieus super blij mee.
Het voetbal shirt van Marcel heeft mijn "broertje" vandaag al aan gehad naar een feestje waar hij voetbal of basketbal kleren naar moest dragen!
Super leuk. Mars, heb een foto voor je gemaakt!
Om half 10 hebben we een tour gemaakt door Leon, was echt super leuk maar ook zoooo vreselijk warm!
Heb wel heel veel foto's gemaakt dus ik ga zo maar eens uitvinden hoe je die hierop upload.
Na de tour hebben we met de groep lekker geluncht en daarna opzoek gegaan naar een sim-kaart, wat uiteindelijk een hele telefoon moest worden omdat mijne het niet deed..

Na onderweg nog even verdwaald te zijn geweest (nee mam, ik was niet alleen! maak je niet druk, hihi) ben ik maar terug gebracht naar mijn huis.
Ik kreeg avondeten, want het was ondertussen al 6 uur ofzo, en toen vroeg Yolanda of ik met haar en haar dochter mee wou naar de supermarkt.
Ze probeerden me echt alles uit te leggen in het Spaans, was zo leuk!
Eerst vertelden ze het in het Spaans, dan in gebrekkig Engels en dan moest ik het Spaanse weer na praten.
Ben de helft al wel weer vergeten, maar het helpt wel!
Volgens Yolanda kan ik over 4 maanden heel goed Spaans dus dat geeft al goede hoop.
En nu zit ik op mijn kamertje, met de ventilator aan, een verslag te schrijven die voor mijn gevoel enorm langdradig en saai is, maar goed..
Ik denk dat ik vanavond maar eens lekker vroeg op bed ga!
Het is nog maar 9 uur, maar veel later dan half 11 zal het met mij niet worden hoor!

Morgen lekker met de groep naar het strand en dan begint overmorgen (maandag, aangezien bij jullie overmorgen dinsdag zou zijn..) de taalcursus!
Daar heb ik toch wel heel veel zin in, dan kan ik eindelijk eens in het Spaans terug praten.
Verder heb ik eigenlijk niks meer te vertellen...

Fijne dag allemaal!
(zo vreemd dat ik al bijna ga slapen nu en jullie net wakker worden!)
Papa, mama, anouk, marcel en droopy; ik hou van jullie! verveel je niet te erg zonder mij ;)

Adioooos.