Al bijna een maand in Nicaragua!

Oké, ik ben nu geen kwartier binnen en ben gelijk op mijn bed gaan zitten met mijn laptop op schoot.
Ik heb namelijk heel veel te vertellen!
Vooral vandaag bij de excursie indrukwekkende dingen gezien, ik wil zo veel tegelijk vertellen dat ik even moet bedenken hoe ik ga beginnen.

Vandaag hadden we onze laatste excursie, we gingen naar een natuurreservaat waar ik me eerlijk gezegd enorm verveeld heb..
Een uur lang rond lopen en bij elke boom stoppen om een verhaal te horen over wat het is en wat het doet, de mensen die mij kennen weten waarschijnlijk dat ik daar absoluut niet van hou.
Gelukkig was dat na een uur over, toen gingen we naar een soort van fort van vroeger waar ook een gevangenis van heel lang geleden nog gedeeltelijk stond.
De gevangenis was een stuk minder interessant toen ik door kreeg hoe zo'n ongelofelijk mooi uitzicht je had op León.
Je kon de stad zo mooi zien, helaas op mijn foto's een beetje minder mooi dan als in het echt maar ik heb mijn best gedaan om een zo mooi mogelijk beeld voor jullie te krijgen.
Wat je ook heel goed kon zien was de scheiding tussen de stad en het hele erge arme deel buiten de stad.
Dat was zo vreselijk indrukwekkend.
Ik zweer het, nu ik dat gezien heb durf en mag ik nooit meer zeuren over mijn leven in Nederland.
De regering heeft de "huisjes" en het land voor de arme mensen gemaakt zodat ze niet op straat liggen in León maar toch een soort van eigen plekje hebben.
Wat ik wel een beetje creepy vond is dat we de ramen, van het busje, niet open mochten doen omdat het zou gaan stinken naar dode dieren...
Het was echt heel indrukwekkend om te zien en ik weet ook eigenlijk niet zo goed wat ik erover wil vertellen!
Laten we maar gewoon hopen dat waarbenjij.nu mij de foto's op mijn blog laat zetten en niet zo vervelend gaat doen als volgende week, zodat jullie misschien mijn bijna sprakeloze gevoel kunnen delen.
Foto's zullen waarschijnlijk niet zo zijn als in het echt, maar jullie zullen vast begrijpen waarom ik niet zo goed weet wat ik moet zeggen.
Wat ik wel weet is dat het bijna mijn hart breekt om te zien dat er mensen op die manier, en soms nog erger, moeten leven.
De gevangenis vond ik net als de bomen niet erg interessant, mensen die vroeger staand moesten slapen omdat ze met 500 in een hok gestopt werden is natuurlijk geen pretje maar je moet natuurlijk wel realistisch blijven.
De meesten van die mensen zullen het wel verdient hebben.

Verder gaan we nog erg veel leuke dingen doen!
Voor Spaans zijn de toetsen afgeschaft, omdat wij een beetje het gevoel hadden dat de leraren onderling een soort competitie hadden met elkaar "mijn leerling scoort beter, lekker puh"
Want vorige week na die moeilijke toets, waar ik toch nog 77 op heb weten te halen, hebben de leraren een soort vergadering gehad en ons werden ook vragen gesteld wat ons probleem was met het onderdeel.
We hebben ze geprobeerd uit te leggen dat bijna iedereen boven de 75 gehaald had, en dat we er tevreden mee zijn, maar dat ze niet meer de laatste dag voor de toets met de moeilijkste dingen aan moeten komen.
Toch bleef het redelijk duidelijk dat de leraren niet tevreden waren!
Hier hebben we met Pim over gepraat en hij heeft ervoor gezorgd dat de druk minder erg word en dat we nu vooral verder gaan met dingen leren over de toekomstige werkplekken.
Die ik volgende week ga bezoeken!!
Je wilt niet weten hoe ontzettend veel zin ik daar in heb, ik heb vandaag met de andere twee meiden die naar het ziekenhuis gaan en onze leraren een vragenlijst gemaakt voor als we de beide ziekenhuizen gaan bezoeken.
Ik weet nu hoe ik kan vragen of ik op de neonatologie mag werken, als dat kan (wat wel in de do you care gids stond) ben ik voor altijd gelukkig!
Echt waar, dan zal ik nooit meer zeuren over stomme dingen.
Nou ja, nooit meer zal me waarschijnlijk niet lukken aangezien ik het heerlijk vind om af en toe even een zeur moment te hebben, maar echt.. Je wilt niet weten hoe gelukkig ik ga zijn als ik daar mijn stage mag lopen!
Vrijdag gaan we trouwens met Spaanse les naar het strand, geen idee wat ze voor een les gepland hebben maar het zal wel leuk zijn denk ik.
Vrijdagavond gaan we naar een theater en modeshow iets.. van Spaans leraressen die ons uitgenodigd hebben.

We gaan volgende week nog iets heel leuks doen!
Namelijk; naar een concert van LMFAO in Managua!!
Zo grappig, ik ben niet enorm fan van ze, maar die zijn zo gestoord dat ik nu al weet dat het een hele leuke avond gaat worden.
En raad eens? We zijn nog als VIP ook!
Ben ik dat ook een keer geweest in mijn leven, ben benieuwd hoe het voelt.
Waarschijnlijk niet veel anders, maar het gaat natuurlijk om die drie kleine lettertjes op het kaartje.

Verder heb ik niet zo veel meer te vertellen..
Alles gaat hier eigenlijk elke dag een beetje hetzelfde; ik ga naar Spaans, loop naar huis om te eten en een beetje contact te hebben met mama, ik ga leren of naar viavia, kom thuis en ga weer eten en 's avonds kijk ik een filmpje of zit een beetje te internetten voor ik om 9 uur alweer in slaap val.
Om de volgende dag alles opnieuw te doen!
De weekenden zijn wel echt relaxed hoor,
vorige weekend heb ik met mijn gezin hier met mama geskyped!
Was super leuk, ook al spreekt Yolanda geen engels en mama geen Spaans het ging toch best goed, door mijn minimale Spaans konden we elkaar toch redelijk begrijpen.

Ik denk dat ik nu maar ga stoppen en ga beginnen met foto's uploaden, want het internet is nu nog goed maar er kwam zo'n donkere lucht aan dat het niet lang meer zal duren voor het gaat stormen.. en dan kan het maar zo zijn dat de verbinding uitvalt.. net als alle elektriciteit..

Nou lieve mensen, ik ben hier alweer bijna een maand dus jullie hoeven me nog maar drie maandjes te missen!
Tot snel.
Liefs!! xxxxxx