Het eerste heimwee moment.

Dikke vette zucht.
Wat een avond, nacht en dag.
Gisteravond eindelijk maar toch naar het LMFAO concert waar we al een week lang naar uitkeken.
Met zijn tienen en de buschauffeur op naar Managua.
Onderweg eten bij de McDonalds omdat we allemaal zin hadden aan iets anders dan rijst of eten dat eigenlijk net niet lekker is.
Medium menu, 75 cordoba. Dat is dus serieus maar 2,50 euro!
Het smaakte heerlijk, we reden door naar het voetbalstadion waar het concert zou zijn.
Het voetbalstadion is dus serieus niks vergeleken met de Arena of... ander voetbalstadion ken ik niet..
Maar goed, je kan het echt niet vergelijken. geloof mij maar.
Wij in de rij en toen we eindelijk binnen waren een mooie plek zoeken.
Ik denk dat we wel drie uur hebben staan wachten, en hebben geluisterd naar de DJ voor het concert eindelijk begon.
Helaas waren we niet bij het begin van het concert omdat we met de beveiliging mee moesten naar de ingang.
In ons geval dan even de uitgang..
Wat bleek?
Onze bus wat beroofd!
De buschauffeur paste op de bus en onze spullen, toen zijn er drie jongens/mannen gekomen en hebben een pistool tegen het hoofd van de chauffeur gehouden.
Alle tassen weg.
Behalve die van mij!
Wat was ik gelukkig, maar dat was al gauw voorbij.
Mijn Ipod was er namelijk wel uit gehaald..
En hoe?
Het hoesje dat erom heen zat hebben ze er netjes afgehaald en weer in mijn tas gestopt.. Serieus WTF???
Mijn geld zat er ook nog in, alleen mijn Ipod was eruit gehaald.
Mijn meest dierbare bezit aangezien het mijn laatste "kadootje" was van Opa en Oma samen..
Gelukkig was iedereen ongedeerd en dat is uiteindelijk het belangrijkst, maar ik heb wel even een emmer vol gejankt volgens mij hoor!
Ik was echt even helemaal overstuur..
Waar halen mensen het lef vandaan om spullen van een ander mee te nemen!
Maar goed. Toen moesten we wachten op de politie zodat we aangifte konden doen.
Helaas staat Nicaragua erom bekend dat alles morgen wel kan en iedereen bijna standaard te laat komt.
Om 12 uur was de politie er nog niet en ondertussen was het concert van Sky Blue, die kerel van LMFAO ook al begonnen.
Het was heel leuk, het concert, ook al was niemand echt nog in een feeststemming.
Uiteindelijk om te horen gekregen dat we naar een politiebureau moesten, omdat de politie bij het concert niks konden doen.
Ze vonden het verhaal van de buschauffeur apart?
Blijkbaar werd hij ervan verdacht medeplichtig of zo te zijn aan de beroving?
Iets waar ik totaal niet aan gedacht had aangezien het echt een aardige man was en hij al heel lang als buschauffeur bij het bedrijf werkt.
Uiteindelijk Managua in gereden opzoek naar een politiebureau die ons kon helpen, maar ineens waren er geen agenten die iets voor ons konden doen...
Toen om half 2 maar naar huis gereden en om half 4 in León aangekomen.
Wat een geluk dat mijn huis vaak de eerste is als we León in rijden, Iris alles aan Yolanda uitleggen die het heel erg vond en toen een mailtje gestuurd naar papa en mama.
Ik moest echt even kwijt wat er gebeurd was!
Spaans verliep heel raar en uiteindelijk ging bijna iedereen om 11 uur naar huis, we hadden maar 2 uurtjes geslapen en waren zo vreselijk moe dat de les ook eigenlijk niet veel zin had.
Vandaag met de groep een lijst gemaakt met alles dat er gestolen is voor de politie, zodat ik hopelijk mijn Ipod. Of in ieder geval een deel ervan! terug kan krijgen en een nieuwe kan kopen.
Helaas moet dat wel 3 maanden wachten maar dat moet dan maar..

Ik had echt zo'n zin om gewoon lekker thuis te zijn gisteren.
Maar dan wel echt thuis!
In Nederland en niet in een land met mensen die niet van je spullen af kunnen blijven.
Wat was is er klaar mee zeg! vannacht..
Dus ik ben de hele dag al een beetje half verdrietig half boos en op dit moment weet ik ook niet zo heel goed wat ik hier nog doe..
De "gezellige" zonen en schoondochters van Yolanda zijn er ook weer om een nacht hier te slapen ofzo.
Ze zijn dus absoluut niet aardig.. ze praten niet tegen me en tijdens het eten, wat ook vreselijk ongezellig is als ik erbij moet zitten, praten ze alleen tegen elkaar in het Spaans.
Nee hoor, ik vind het niet erg dat ik genegeerd word! Maar kijk me dan ook niet aan alsof ik iets fout doe als ik opsta omdat ik klaar ben met eten..
Hopelijk zijn ze morgen weer weg net als zondag, toen was één nacht ook genoeg.
Hierdoor vraag ik me nog meer af wat ik hier eigenlijk doe...

Wat ik dan wel weer heb gedaan vandaag is mijn was.
Helemaal zelf, mijn gekleurde is nu aan het drogen en de witte was zal ook wel bijna klaar zijn!
Hopen dat alles nog heel is, want mijn twee favoriete jurkjes zitten erin.
Die ene van een soort kant van de H&M en mijn nieuwe favoriete die ik heb gekocht bij de Zara in Barcelona..

Wat ik ook leuk vind, maar ook spannend is dat ik morgen mijn laatste Spaanse les heb!
Vrijdag gaan we de ziekenhuizen bezoeken waar ik mag stage lopen en daarna als afsluiting om 11 uur (s ochtends!!!!!!!) pizza eten..
Moet zeggen dat ik dat niet zo zie zitten, maar het is hier heel normaal dus waarom niet?
En dan maandag gaat het eindelijk beginnen.
Ik mag mijn ziekenhuisuniform aan en bij het eerste ziekenhuis meelopen.
Ik heb er echt heel erg veel zin in!
voor in de zakken van mijn uniform heb ik een notitieblokje met Spaanse woorden en zinnen die ik misschien nodig heb.
Lijkt me heel handig en kan ook best wel eens mijn redding zijn af en toe.

Nou ik ga nu stoppen met dit depressieve en negatieve verslag.
Het is wel weer genoeg geweest!
Straks avondeten, hopelijk alleen maar ben bang van niet, en daarna douchen.
Waar ik ook niet veel zin in heb aangezien ik vanmorgen een beste langpoot heb gespot in de kleine badkamer..
En daarna heerlijk op tijd slapen!
Want wat ben ik ontzettend moe zeg.

Tot snel! ik beloof bij deze dat mijn volgende verslag veeeeel vrolijker zal zijn, maar helaas voel ik me niet zo vrolijk op dit moment..
xxxxxxxx

ps. waarschijnlijk zitten er schrijfouten in dit verslag maar ik heb vandaag geen zin om alles over te gaan lezen.
sorry. maar helaas.